سفارش تبلیغ
صبا ویژن
با آبْ خود را از بوی آزارنده پاک کنید و به خودتان برسید که خداوند ـ عزّوجلّ ـ، بنده پلشتی را که هرکس کنارش بنشیند، از [بوی بد] او رنجه شود، دشمن می دارد . [امام علی علیه السلام]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک ...

Powerd by: Parsiblog ® team.
مُعرفی(چهارشنبه 87 خرداد 29 ساعت 1:1 عصر )




درباره خودم:

اهل ایرانم - روزگارم تار است -  گردش ِ دردی درجان .

سر سوزن توانی مانده  - دوستانی بهتر از فصل بهاردارم.
که مرا دلگرم
کنند- وصبری به اندازه یک کوه بلند  - وسکوتی پُر از حرف .
و خدایی
که بر او تکیه زده ام   ...
توضیح:

 یادم باشد که جفایی نکنم - که وقتِ  در خویش شکستن صدایی نکنم .

یادم باشد که اگر شاخه گلی را چیدم وقت پَرپَر شدنش سازو نوایی نکنم. 

یادم باشد اگر خاطرم از تنهایی  فسُرد طلبِ عشق زهر بی سرپایی نکنم.


بهترین حرف:

تمامی نفرت و نفرینم را بر یخ مینویسم و به انتظار خورشید می نشینم .

 

 


 


» صاحبدل
»» نظرات دیگران ( نظر)

سخت تر از همه فراموش کردن ظلمه(دوشنبه 87 خرداد 27 ساعت 8:22 عصر )

آن شب که غزل ناب مرا بوسیدی
گل لبخند پر از درد مرا بوئیدی
سرخوش از لحظه دیدار تو بودم اما
چون پرستو ز خزان نگهم کوچیدی
من به چشمان شب آلوده ات ایمان دارم
ای که از قصه ی پر غصه ی من نومیدی
من ز تاریکی چشمان ترم ترسیدم
لحظه ای که امیدمرا دزدیدی
تو غزل ساز دلم بودی و رفتی افسوس
گرچه هیچ از غزل تنگ دلم نشنیدی

********

برگشتم که برات بنویسم . هزارکلمه نوشتم و خواستم ارسال کنم باز دلم نیومد و پاکش کردم ده تا متن نوشتم و توی صفحه یادداشتم ثبت کردم و خواستم ارسال کنم باز دلم نیومد ... گفتم نه اون دل شکن و بیوفاست من که نباید مثل او باشم و دوباره متنی رو که نوشته بودم پاک کردم . بالاخره این شعر رو نوشتم که هم قسمتهایی رو گفته باشم هم بر عصبانیتم فائق بشم و بر اعصابم مسلط بشم و حرفی رو ننویسم که بعدش از پشیمونی ؛بیشتر خودمو بخورم و بگم چرا گفتم و مثل همیشه تصمیم گرفتم کلماتی رو که میخوام بگم و واقعیته  ؛ قورت بدم و ....


» صاحبدل
»» نظرات دیگران ( نظر)

چقدر زود می گذرند لحظه ها(دوشنبه 87 خرداد 20 ساعت 12:56 عصر )

 

چقدر زود می گذرند لحظه ها

 

هیچ فرقی نمی کند در آن لحظه ها عاشق باشی و دقایق را با قلقلک های عاشقانه به وقت نجواهای عاشقانه سپری کنی ، یا اینکه بی عشق در انتظار بمانی  با تلنگری بر در ... با سواری که شاید هیچگاه اسب سپیدی نداشته که مرکب عشق شود  ...

هیچ فرقی نمی کند، لحظات زود می گریزندو می روند و می روند و ناگهان لحظه ای فرامی رسد که تو تمام عاشقانه هایت را از دفتر خاطرات برمی داری ، خاک را می زدایی و قسمتشان می کنی تا بیایند و از عشق بگویند و تو را در پیروی از عشق زنده نگاهدارند ...

 

آری، سالی دیگر گذشت ... روز عشق لحظه ای بود که خواستم دیگر برگ دیگری از دفتر خاطراتم را سیاه نکنم ...خواستم اینجا من باشم و تو ... تو که تمام امید من برای از عشق نوشتنی ... این "تو" افسانه پریان نیست ، این تو از جنس آدمیان است تنها با کمی احساس !!! 

باورت می شود؟ من برای عاشق بودن در انتظار شبهای اشتیاق در بزمی به تنهایی در

 پی مستی و سرمستی نباشم ؟تمام بهانه های من برای عاشق بودن می تواند یک پنجره باشد با انتظارم از ورای پرده خیال و چشم دوختن به باران ، که اشک های عاشقانه خداست. 

باران، چه ببارد چه نبارد من عاشق هستم  ... در انتظار می مانم تا  خاک خوب باران بخورد

 و عطر آب و خاکش سینه ام را پر از حضور تو سازد ... آنوقت چنان از شبهای بی قراریم برایت

می نویسم که تو تمام ِ قرار شانه های مردانه و پر از مهرت را به من ببخشی و من برایت تمام عاشقانه هایم را زمزمه کنم ... اگر انصاف داشته باشی حق را به من میدهی که از من عاشق تر در دنیا نخواهی یافت .  و آنگاه ... من قول می دهم هیچ وقت بی انصاف نخوانمت ... 

می بینی ؟ خواستم فقط بگویم که سالی دیگر هم گذشت و نوشتم و نوشتم ونوشتم ... آدم عاشق که زمان سرش نمی شود .... . زندگی بمن آموخت  "آن چیزی را بنوش که پیشکشت می شود وازآنچه ، قسمت توست، روی مگردان!"

اما دیر زمانی نیست که دیوارهای باورم فرو ریخته است دیگر باورم نمی شود که دستی آرزویش

سپردن شاخه گلی به موج گیسوانم بود . دیگر باورم نمی شود که چشمانی در تمنای خواندن    ترانه ای ناب برای من بود.  دیگر باورم نمی شود که هدیه ام گذر از پارکی شد  و تنهایی در آن روز که میخواستم زیباترین روز بعد از اینهمه انتظار باشد . دیگر باورم نمی شود که "تو" در پشت پنجره انتظار چشم انتظارم باشی .دیگر باورم نمی شود که زمان فرمانم داد در کنج باورتنهایی هایم ، اشک را باران دل سازم ....و به خودم بقبولانم که همه چیز تمام شد ... تمام میشود ... حتی باورهایم ...

 باورم نمی شود که باورهای عاشقانه ام در یک پارک با نوشیدن یک رانی ِ پرتقال و پسته تمام میشود ... هنوز  رانی ِپرتقال را یادگاری دارم .... تلخ شده تلخ تلخ تلخ .....

 باور من که طراوت لبخند تو بود که  در انبوه دود سیگار محو می شود ،باور من گرمی دستان تو بود که در انتظارش تمام سال نو را نشستم و نظاره کردم ...

تیک تاک تیک تاک ...  

انتظار ........

افسوس که خلوتمان سرد شد و باور من ....

تشنگی بود که بر گلویم ماند ....

یک جرعه آب داری؟؟؟

نمی خواهم عطش عشقم با بی آبی سراب شود ...

باورم نمیشه ...نه باورم نمیشه ثانیه ها به دقایق دغدغه رسیدند و دقایق به ساعت های بی سر و سامانو من باز دور افتادماز بهاری که با باران آمد دور افتادم و از درگاهی که اشکهایم را مجالی بود برای پیوند با باران، دور افتادم و از خانه ای که عشق را می فهمید دور افتادم خانه ای که می شد باور را در کنار سجاده ی عشق دید که میشد آنجا عشق را پرستید ....می شد آنجا حرفهایی زد به شیرینی شهد...و من عشق را باور کردمچراکه گلگونی رخسارم را در آیینه ها باور داشتم.

اما باور ندارم "دوستت دارم" تو ... قسمتِ من باشد. چرا که چشمانم را بر اشتیاق نگاه تو می بندم

و تو ؟ از راز چشمهایم چه می خوانی ؟و من ، با تو می گویم :که من تمام عشقم را در چشمانم به ودیعه می گذارم تا رازها را با آنانی بیان کنند که راز آیینه ها را می دانند...

و آیینه ها ...

چقدر دلم به حال دخترکی می سوزد که آیینه بختش شکست ،و دلش دیگر پیوند نخورد ...

تو دلت نمی سوزد؟؟

خیلی آشفته امبانگ تکبیر ذهنم را آشفته تر  می سازد

خدایا چه شد؟؟؟

در را می بندم و در سکوت گم می شوم دلهره دلم را چنگ می زند،

پنجره را می گشایم باز آسمان از من و من از آسمان دور می شومدر نهایت راه.....دیواری است که راه را بسته است ...... پنجره هایی که هیچگاه گشوده نشدند و آرزوهایم را تا مرز جنون ، جنونی که ساز آشفتگی مرا مینواخت تا مرا برهاند از دلواپسی ....  

و باز  پنجره ای که رو به دیوار باز می شد........

شاید باورت نشود که هنوز دلم پرپر می زند برای  دستانی در دل تاریکی به نوازش روحم بپردازند.

و شاید باز باورت نشود که هنوز مدهوش سکوت نیمه روزی هستم که منتظر آمدنت بودم که هنوز در عمق خاطره ها خوابند...و من تنهایی هایم را میشمارم با آجرهای همان دیوار کذایی ....

و باز و باز و باز ....در تمام اندیشه ام نمی توانم باور کنم که ؟؟؟؟نه نمی خواهم باور کنم که 

می تواند قِداست "دوستت دارم"و حرمت محبتِ تو از باورهای من دور شده است ...نه ... این منم که از باورهای خود دور هستم، این منم که مجالی ندارم تا با "تو" که بغض چشمانم را می فهمی خلوت کنماین منم که امروز شده ام یکی از مردم همین کوچه و بازار ...امروز جز سود و زیان هیچ نمی شنوم از رهگذرانی که یادشان خواهد رفت من بوده ام ،که سلامشان را بی پاسخ نگذاشته ام

و این سود و زیان شمارش سکه هاست نه ثانیه ها هنوز صدای مناجات می آید ...

هنوز.....

و من که در غرور چشمانت غرق شده ام...  دیگر دوست  ندارم بر نگاهی چشم بدوزم.دیگر غرور هیچ چشمانی را تاب نمی آورم که شاید بی تابی از دلتنگی باشد که ...

مگر نمی دانی؟؟؟

امروز دلم برای همه آنهایی که هزاران بار مهربانی را بر صفحه روزگار مشق کرده اند تنگ است

امروز برای "تو"

نه ...

دیگر نه .... نمی خواهم روزهایم بی "تو" معنا یابند

می خواهم دیگر عاشق ....

نه نمی شود

آخر دیشب دوباره باران زد

دیشب بی بهار باز باران زد

نه نمی شود

می شود؟؟؟

 

 


» صاحبدل
»» نظرات دیگران ( نظر)

چشم به راه ........(دوشنبه 87 خرداد 6 ساعت 1:4 عصر )


چشم هایم خیره بر دَر است .

چشم هایم کوچک است که شب و روز،خیره برتو می نگرد .از حدقه بیرون زده اند ،‏تو که نیستی به عکست خیره شده اند...

گوش هایم  بزرگ است  که به دقّت هرکلمه ای که ازدهان تو خارج می شود،به خاطر می سپارد.
دست هایم  ناتوان است  که مشتاق و بیقرار دستهای توانای توست که آنها را بگیری و از جایم بلندم کنی ،زیرا پاهایم جسمم را نمیکشد...توانی درمن نمانده است .

و من کسی هستم  که همیشه آرزو دارم،روزی بی پایان  کنارتو قرار بگیرم .آنگاه که دیگر

کسی یا چیزی نتواند تو را از من جدا کند .
تو معبود این دلِ کوچک هستی ، اما نه ... دلم بزرگ شده چون تو را در خویش جای داده .

تو در نظر م بهترین های  دنیاهستی ، اینرا همیشه میتوانی از نگاهم بخوانی .
در ذهن کوچکم ،هرگز جایی برای شک وتردید نسبت به تو،وجود ندارد.
برایم ،تو ثبات عاطفه، عشق ،قدرت وعقیده ای و هر آن چه می گویی وانجام می دهی،صادقانه وبی ریا باور می کنم، چون تو را باور دارم .
تو نقطه ی عطف باورهای منی ، چشمان تیزبین وظریفی هست که به حقانیتِ مطلقِ تو،ایمان دارد.
همچنان در انتظار تو یا پیامی از تو هستم .
همچنان مانده ام تا بیایی خیلی حرفها برای گفتن دارم .
خیلی چیزها هست که باید بگویم و بشنوی و بدانی .

و .... آنگاه که خیلی زود ؛ دیر میشود ..........
خیلی حرفها زدند که نسبت به تو بدبینم کنند ؛ خواستند که از تو دل بکنم ، نتوانستند ، نتوانستند...

هفته پیش 10 کیلو باقالا گرفتم و نشستم و برایت پاک کردم تا باقالی پلو با گوشتِ بخار پز برایت درست کنم آخر تو این غذا را خیلی دوست داری ... موقع پاک کردن حالم بد شد . مگه نمیدونستی به بوی باقالا حساسیت دارم و ... اما به عشق تو آماده شون کردم که شاید بیایی ... نازی سر زده اومده بود خونه تا این اوضاع رو دید گفت : خاک بر سرت که آدم نمیشی ... هنوزم ؟ بازم ؟‏ کی میخوای بفهمی تو ، توی دلش جایی نداری ؟ کی میخوای بفهمی که باهات بازی میکنه ؟‏ سرش داد زدم برو بیرون ، از خونه امون برو بیرون ...هروقت فهمیدی که نباید در مورد عزیزترینم بدگویی کنی میتونی بیایی در غیر اینصورت دیگه نیا ... اونم خیلی ناراحت شد ؛ گفت اومده بودم ببینم هنوز زنده ای یا نه ؟ به جهنم خودتو بُکُش لعنتی ... ایندفعه با این اوضاعت فکر کنم باید بیام سَر ِ خاکت ...و رفت ............

بعدش وقتی باقلاها رو پاک کردم و آماد ه اشون کردم شروع کردم به پختن غذای مورد علاقه ات ... وقتی حاضر شد سفره رو انداختم و دو تا بشقاب و مخلفات رو گذاشتم و جای تو عکستو گذاشتم و گفتم بخور عزیزم برای تو درست کردم نوش جان کن ... اما نبودی ؛ نبودی .... و دوباره برای جای خالی ات گریه کردم ...دلم واست تنگه عزیزترینم دلم واست پَر میکشه ... اما چه کنم ؟‏چه کنم که چاره ای ندارم .... خیلی حرف دارم برات خیلی حرف دارم .... حرفهای مُهّم نه حرفهایی از سَر ِ درد ... دردم مالِ خودم که نمیخوام حتی ذرّه ای دلت آزرده بشه .... آخه من با خدا عهد بستم که تا روزی که زنده ام به تو وفادار باشم .


» صاحبدل
»» نظرات دیگران ( نظر)

خدایا دلتنگم(یکشنبه 87 اردیبهشت 29 ساعت 11:0 صبح )


دلتنگم ... خیلی دلتنگ ... از این دلتنگی بیمار شده ام ....

دلتنگ ِ تو   و ...

دلتنگ ِ صدات

دلتنگ ِ نجواهای نیمه شبات

دلتنگ ِ  دستات

دلتنگ ِ  شُ...

دلتنگ ِ  ح ...

دلتنگ ِ وقتای برگشتنمون از .........

آه خدایا چه کنم .....

لحظات مثل دیوار شده اند ...

دیروز بعد از یکماه با بی میلی رفتم حمام ... اونم از بس کسل بودم ، آب سرد رو باز کردم تا التهابم فروکش کنه و زیر باران مصنوعی دوش اشکامو به راحتی بریزم ....کسی خونه نبود و من با صدای بلند بعد از مدتها گریستم ،فریاد میزدم آخر چرا ؟ خدایا چرا ؟‏مگر چه گناهی کرده ام ؟ مگر گناهی جز عشق داشته ام ؟  آنهم عشقی حلال و بی آزار؟

پریروز تمام لباسهایی را که خریده بودم تا وقتی تو می آیی بپوشم ، به دوستان بخشیدم ... آخر تو گفتی که دیگر نمی آیی ........

دیشب میخواستم مثل اون دفعه که عصبانی بودم موهامو از ته قیچی بزنم ... آخر وقتی تو نیستی موی بلند را میخواهم چه کنم ؟برای چه کسی پریشانش کنم ؟‏تو گفته بودی موهایت را بلند دوست دارم .... اما قیچی هم نبود ....

..................

خدایا ...هر روز که چشمانم را میگشایم دیواری از ناامیدی می بینم و در خویش می پیچم و بغضی گلویم را میفشارد ....
چون درختی شده ام که تبر بر شاخسارش فرو می آورند و نَفَس در ریشه هایش سخت می شود ...
خدایا ؛ پَس ِ  این دیوار درجستجوی  روزنی هستم  که خویش را از این همه درد رها کنم . خدایا دستت را بر شانه های خسته ام قرار بده که دیگر تاب ِ این بار سنگین را ندارم ...
ای خدای بزرگ
تویی که به کوهها  فرمان ایستادن داده ای و به رودها  فرمان رفتن ؛ به پرندگان فرمان پرواز و به ستارگان و ماه و خورشید فرمان درخشیدن داده ای ...به من نیز بیاموز ایستادن و رفتن را .... پرواز رهایی را ... درخشیدن را .....
بگزار تا بر  شاخسار شکسته ام شاخه های امید جوانه بزند .
ای خدای بزرگ ...ای خدای متعال ...و ای خدای منّان می خواهم که همواره روح ِ بزرگت در تار و پودِ جانم رسوخ کند ...
همانگونه که باران به طبیعت جان میبخشد تا درختان سپیدار دست برآسمانت رسانند تو نیز بر من باران رحمتت را بباران تا به ریسمانت چنگ زنم و خویش را از قید و بندهای دنیایی آزاد کنم .

من ِ ناچیز درمانده ام ، تشنه ام ، اکنون تشنه ی محبّت توام ...مرا دریاب ، تا در تو بیش از گذشته غرق شوم . صدایم کن تا حجم این همه فریاد از گلویم برهد ...تا غُبار غمی که بر جانم نشسته است ازخاطرم پاک شود ...آنچنان که دیگر جُز صدای مقدس تو و حس ِدیدار تو نه چیزی بشنوم و نه چیزی ببینم ....
خدایا ...بزرگا ... جلیلا... ربّا ... ای مهربان ترین مهربانان ...نگاهم کن تا فراموش کنم چشمانی را که روزی چونان خورشید بر من تابید و مرا سوزانید ....
اجازه ام ده که چشمانم جز تورا دیگر نبیند ...مرا خالی کن از هرچه غیر توست ... از این زمین پر از هیاهو و ریا... که مردمانش جز رنجاندن یکدیگر کاری ندارند ؛ که جز آزار ِ روح و تن مددی نمی رسانند ...که جز گوش سپردن به آوای شیطانی اشان ؛ آواز ی دیگر نمی شنوند ...
خدایا این مردم آواز دل را نمی شناسند ،‏ خلوص عشقی را که از وجود تو سرچشمه میگیرد ؛ را هم نمیشناسند...
خدایا دلتنگ آرامشی عمیق از جانب تو هستم همواره میخوانمت ؛ خدایا دل ِ ابریم را به خورشید رهنمون کن ؛ چشم بارانی ام را با بوسه ات پاک کن ...
بار الها این تن ِ بی قرار را آرامشی ده و لحظه ای مرا به خویش وا مگذار ... ارحم ... یا ارحم الراحمین .


» صاحبدل
»» نظرات دیگران ( نظر)


لیست کل یادداشت های وبلاگ
اینجا زمین است
نکته 4
نکته 3
نکته 2
نکته 1
لحظه های خاموش
جواب ایمیل و ...
این نیز بگذرد
دو خط ...
کیسه کوچک چای
[عناوین آرشیوشده]
 RSS 
 Atom 

بازدیدهای امروز: 14  بازدید
بازدیدهای دیروز: 14  بازدید
مجموع بازدیدها: 706503  بازدید
[ صفحه اصلی ]
[ وضعیت من در یاهو ]
[ پست الکترونیک ]
[ پارسی بلاگ ]
[ درباره من ]

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک ...
صاحبدل
این یادداشتها بر پیشانی وبلاگیست که حکم دفتر خاطرات داره ، بیش از هر چیز دیگر پاسخیست به نیاز درونی و فرسایندگی زمان که وادارم میکند در هر شرایط و برغم شدائد و مصایبی که بر من رفته ؛؛؛ و می‌رود تا شاید توجیهی برای عاشق ماندن باشد. این‌که فراز و نشیب‌های زندگی بارها غریب‌تر از گمان منست ، پیچ و خمش ‌ گاه چنان زیاد می‌شود که نقطه‌ی آغاز را از خاطرم می‌برد.
» پیوندهای روزانه «
» لینک دوستان من «
عاشق آسمونی
علی علی اکبری
ناصر ناصری
اسماعیل داستانی بنیسی
xXxXxXx از اون عکسها میخوای بیا اینجا xXxXxXx
.: شهر عشق :.
علی
آخوندها از مریخ نیامده اند
مدیر
شبر (تکبیر)
گروه اینترنتی جرقه ایرانی
نفحات
عباس حسنی
صل الله علی الباکین علی الحسین
مذهب عشق
سیّد
نازی
همسفر عشق
دهاتی
آبدارچی
نافذ
آریایی

دنیا
خاطرات باورنکردنی یک حاج آقا
اموزش . ترفند . مقاله . نرم افزار
حاج اقای مهربون زمانه (جلیلی)
موتور سنگین ... HONDA - SUZUKI ... موتور سنگین
ابلیس( قدرت شیطان )
تا ریشه هست، جوانه باید زد...
خلوت تنهایی

شهادت ( برادر گرامیم)
خاطرات خاشعات
هانیبال
دنیا به روایت یوسف
ریتا رحمانی (بازی بزرگان )
لئون
کوثر
دریچه ای به سوی ملکوت
سایه صبور
صفیر صبح
عطش
کلبه احزان
تجارت اینترنتی
گفتگوهای من و مسیحیان
نازنین
قلب سرد
جادوگر
عکاسباشی - صادق سمیعی
چشمه های مقدس
آیتکین
شادمانه (دریا)
بهروز شیخ رودی
خادم الامام عج
مجتبی
پریسا
یادگاری - صادق سمیعی
سرمه
صادق
پریسا
قهرمانی
کاچی به از هیچی - صادق سمیعی

یکی از این 6 میلیون
شراب ادیبان = محمد رئیسی پور
غریب آشنا
چاغنامه
کوچه گرد
مرزبان سایبری
» لوگوی دوستان من «





































» فهرست موضوعی یادداشت ها «
» آرشیو یادداشت ها «
» موسیقی وبلاگ «
» اشتراک در خبرنامه «
 
خطاطی نستعلیق آنلاین