بعد رفتنت عزيزم ، خيلي تنهايي کشيدم
قامتم خميده از بس ، عشقتو به دوش کشيدم
تو غم بي همزبوني ، هي مي کشتم لحظه هامو
روي برگه هاي شعرم ، خالي کردم عقده هامو

خاطرت جمع، هر جا باشي ، توي غربت يه کسي هست
خاطراتت زندگيشه ، اون غريبه خاطرت هست؟
اون که تو هفت آسمونش ، يه ستاره هم نداره
اون منم که دلخوشي شه ، گل من کسي رو داره

مثل ديگرون نبودم ، سر راهتو نبستم
مي دونستم نمياي و چشم به جاده ها نشستم
خاطرت جمع تو دل من ، تو حسابت پاکه پاکه
اين خطاي دل من بود ، اون که افتاده به خاکه

تو روزهايي که نبودي ، نمي دوني چي کشيدم
صبح تا شب زخم زبون از هر غريبه اي شنيدم
گل من سرت سلامت ، تو که خوش باشي غمم نيست
اين هميشه آرزومه ، پس دليل ما طمع نيست

ديگه از گريه گذشته ، به جنون کشيده کارم
تو که خوشبختي عزيزم ، ديگه غصه اي ندارم

...