به نام حضرت دوست
من سائل درگاه خدايم و به او اميدوار. شرم دارم که خودم سائل باشم و در عين حال به کسي که از من چيزي درخواست مي کند، پاسخ رد بدهم. خدا مرا عادت داده که نعمت هايش را بر من فرو ريزد و من عادت کرده ام نعمت خدا را به مردم ببخشم. اگر من ع
اين سخن امام مجتبي (ع) به طمعت نمي اندازد که از او درخواستي کني؟ او کريم آل محمد است و خودش گفته هيچ خواهشي را رد نمي کند. پس زودباش
در پناه حضرت دوست