سلام .
از خوندن درددلت خيلي خيلي ناراحت وغمگين شدم...سخت بود برام كه جلوي احساسات زنانه ام را بگيرم ؛انقدر دردناك بود كه لحظاتي با گريه بحضور خدا ايستادم و برايت دعا كردم...گاهي اوقات بعضي ازغمها انقد رسنگينند كه ادم سكوت رابر سخن گفتن ترجيح ميدهد.
همه مطالب وبلاگت را خواندم؛ همانطور كه به خدا پناه برده اي ؛اجازه بده خود او وكيلت باشد از او بخواه كه قاضي و داور اين بيرحميها باشد...
كاش مردم بخصوص مردان ايراني ميدانستند كه معني و هدف ازدواج از ديد خدا چي هست؛ كه اگر ميدانستند به اين سادگي بر هدف و خواست دل خداخط قرمز نميكشيدند.
براي شما وهمسرتون دعا خواهم كرد.از خداوند ميخواهم كه خوداو بر زخمهاي دلت مرحم بگذارد و غمهايت را تسلي دهد ازحضور قدوسش ميطلبم تنهايي و ترد شدگيت را با محبت خودش پر وجبران كند ...؛ از خداميخوام كه وجدان همسرت را بيدار كند و قلب او رالمس كند تا متوجه اشتباهاتش شده و به ميان خانواده اش برگردد ...
خداوندا الان موقع فيض توست اي پدر؛ زمينه رابراي دريافت آن مهيا كن اي قدوس بي همتا...در نام يگانه فرزندت آمين
