غلام همت آنم که زیر چرخ کبود هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
***********************************************
به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد
عجب از محبت من که در او اثر ندارد
***********************************************
رازی نهفته در دل مدفون است .
با اینکه تمام چیزهائی رو که داشتم از من گرفتی اما یک یادگار را هرگز نتونستی ازمن بگیری با اینکه خودت دادی ولی نه میدانی چیست نه من میگویم ... حیف که این یادگاری را بنا به دلائلی نزد کسی به امانت گذاشته ام . دو دوست همیشگی از این یادگار مطلعند فقط آنها میدانند و بس . با اینکه تصمیم گرفته ام که تو را فراموش کنم و دلتنگت نشوم \ اما گاه این دلتنگی عارض میشود آنگاه به خودم نهیب میزنم که مگر ندیدی با تو چه کرد ؟ مگر نه اینکه همه گونه سر و سری با دیگران دارد و برای تو فیلم بازی میکند که من پاکم \ درستم \ سالمم و ... ؟ اما آثار این پاکی و سلامت و بی ریایی را در جای جای مختلف دوستان مشترک می بینی و ........ پس آن یادگار را هرگز نگو یادگاری که مربوط میشود به قبل از غیبت یکسال و اندی او / و آوارگی تو در شهرهای مختلف ایران .... خیلی سخت تر از همه ی بدیها بود اما شیرینی اون یادگار از تلخی حوادثی که بر من راندی میکاهد ....... کامم تلخ است از اینکه نمیتوانم یادگار را پیش خود محفوظ کنم.
یه دوست خیلی خوب داستانی برایم فرستاده که کما بیش مرتبط است با من و زندگی من و قطعه شعری نیز که وصف حال من است .
بخوانید.....................................................
یکی بود یکی نبود... زیر گنبد کبود هیچکی نبود...
آنجا که درخت بید به آب می رسد ، یک بچه قورباغه و یک کرم همدیگر را دیدندآن ها توی چشم های ریز هم نگاه کردند...و عاشق هم شدند!کرم ، رنگین کمان زیبای بچه قورباغه شد.و بچه قورباغه ، مروارید سیاه درخشان کرم.بچه قورباغه گفت: من عاشق سر تا پای تو هستم کرم گفت: من هم عاشق سر تا پای تو هستم، قول بده که هیچ وقت تغییر نمیکنیبچه قورباغه گفت: قول می دهم...ولی بچه قورباغه نتوانست سر قولش بماند. او تغییر کرددرست مثل هوا که تغییر می کند.
دفعه بعد که آنها همدیگر را دیدند ، بچه قورباغه دو تا پا در آورده بود...کرم گفت: تو زیر قولت زدیبچه قورباغه التماس کرد: من را ببخش دست خودم نبود،من این پاها را نمی خواهم …من فقط رنگین کمان زیبای خودم را می خواهم.کرم گفت: من هم فقط مروارید سیاه و درخشان خودم را می خواهم .
قول بده که هیچ وقت تغییر نمی کنیبچه قورباغه گفت: قول می دهم...ولی مثل عوض شدن فصل ها ،دفعه بعد که آنها همدیگر را دیدند ،
بچه قورباغه هم تغییر کرده بود. دو تا دست در آورده بود!کرم گریه کرد: این دفعه دوم است که زیر قولت زدی
بچه قورباغه التماس کرد: من را ببخش، دست خودم نبود. من این دست ها را نمی خواهم …من فقط رنگین کمان زیبای خودم را می خواهم.
کرم گفت: من هم فقط مروارید سیاه و درخشان خودم را می خواهم، این دفعه آخر است که می بخشمت ولی بچه قورباغه نتوانست سر قولش بماند، او تغییر کرد. درست مثل دنیا که تغییر می کند...دفعه بعد که آنها همدیگر را دیدند او دم نداشت! کرم گفت: تو، سه بار زیر قولت زدی و حالا هم دیگر دل من را شکستی بچه قورباغه گفت: ولی تو، رنگین کمان زیبای من هستی! آره، ولی تو دیگر مروارید سیاه و درخشان من نیستی. خداحافظ...
کرم از شاخه ی بید بالا رفت و آن قد به حال خودش گریه کرد تا خوابش برد یک شب گرم و مهتابی ، کرم از خواب بیدار شدآسمان عوض شده بود ،درخت ها عوض شده بودند، همه چیز عوض شده بود …اما علاقه او به بچه قورباغه تغییر نکرده بود! با این که بچه قورباغه زیر قولش زده بود، اما او تصمیم گرفت که ببخشدش بال هایش را خشک کرد، و بال بال زد و پایین رفت تا بچه قورباغه را پیدا کند... آنجا که درخت بید به آب می رسد ، یک قورباغه ، روی یک برگ گل سوسن ، نشسته بود پروانه گفت: ببخشید ، شما مروارید ...ولی قبل از این که بتواند بگوید: « سیاه و درخشانم را ندیدین »؟ قورباغه جهید بالا و او را بلعید،
و درسته قورتش داد! و حالا قورباغه ، آن جا منتظر است...با شیفتگی به رنگین کمان زیبایش فکر می کند. نمی داند که کجا رفته!!!!
(پایان)
**********************************************
مثل من هرگز کسی عاشق نبوده
سوختن از عشق را لایق نبوده
از توام بر آتش و خاموشم از تو
تا نگویی بر وفا صادق نبوده
هر چه میسوزم تو میگویی کم است
قصه ام ورد تمام عالم است
پس چرا آزردنم را دوست داری
حسرت و غم خوردنم را دوست داری ؟
هر چه را میخواستی از من بدست آورده ای
مرگه ( غرورم ) بس نبود که قصد ( جانم ) کرده ای
منکه دنیا را به پایت ریختم
زندگیها را به پایت ریختم
من که با خوب و بد تو ساختم
آبرویم را به خاک انداختم
دیگر چه خواهی ؟
من که همچون بت پرستیدم ترا
هرکجا رفتم فقط دیدم تورا
با تمام گریه ها از دست تو
می شکستم بغض و خندیدم تورا
پس چرا آزردنم را دوست داری
حسرت و غم خوردنم را دوست داری ؟
